Askerliğim Amasya'ya çıktı.
Yeşilırmak önümden süzüldü aktı.
Ferhat Şirin için dağı deldi suyu akıttı
Hey Amasya hey
Aşıklar suyundan içilir.
Ahhh Bandırma sokakları!
Acımın mutluluğumun sırdaşları
Kimler gelmiş kimler geçmiş olmalı
Ağzı olsa konuşacak sanki dudakları
Denizi üzerinde ötüyor martıları
Bilim insanı ol çocuk
Önünde yeni ufuklar açılsın.
Bir derde çare bul çocuk
Hepimiz faydalanabilelim.
Gelişimin ve değişimin önündeki putları kır çocuk
Her bebek aşktır.
Malukat aşktır.
Kainat aşktır.
Peki aşk nedir?
Aşk kimdir?
Aşk benim
Bilmiyorduk önceleri deniz maviymiş başak sarı
Bal yaparmış çiçek, çiçek gezen arı
Bilmiyorduk boşa sarfettiğimiz sözcükleri
Yüklemi ortada kalmış devrik cümleleri
Dost kapısından girmeliymişiz meğer
Seher esintileri değmeliymiş ruhumuza
Aşıklar ve çocuklar
Kadınlar ve adamlar
Gençler ve yaşlılar
Hepimizin bir anısı var buralarda
Deniz dalga, dalga vuracak kayalıklara
Martılar selamlayacak sonra
Kuşlar ötünce gel
Çiçekler açınca gel
Kelebekler uçunca gel
Kuzular otlayınca gel
Hayalbaz bak.
Güne bakan demetlerinden kurulmuş evin
Evin içinde yalnız o ,yalnız o
Bakmayacak mısın sevginin eserine
Sevinmeyecek misin pençene batan gülün dikenine
Batan diken hayat olup akmaz mı ömrüne
Hayat martılara simit atmaktır.
Çocukla çocuk olmaktır.
Hat sevdiğinin kulağına taktığın papatyadır.
Yetmişinde el ele tutuşan teyze ile amcadır.
Hayat umuttur.
Buluttur beyaz mavi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!