birazdan doğacak güneş
senden uzak, sensiz
bir gün daha başlayacak
kimsesiz ve sessiz
diyarbekir sokakları dar
ankara otogarındayım
saat 23.00
ocağın yirmidokuzu
sevgililer görüyorum el ele
sevgililer görüyorum
yüklerini yüreklerini paylaşmış
Peranın kaldırım taşlarına sorsam
tanırlar mı ayak izlerini
sinmiş midir kokun
duvar diplerine
kahvehanelerine
meyhanelerine
kezlerce ateşlere düştüm
en az bir kez yanında
gözünün önünde…
elindeki sudan
bir tas kıyıp dökmedin
bir onbeş yıl sonra görüşmek dileğiyle
Bu dolunay ah dolunay
ah istanbul
ah ömür ve sevda ve kavga
ölümüne kavga
ölene kavga
binlerce anlamlı o kadar anlamsız ölüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!