Henüz kar yağmamıştı eylül ayıydı sanırsam,
Aşka yoksun bir zamanda bucalarkenhayata ,
Seni gördüğüm gün sevda düştü bu cana
Aylardan eylül ayıydı sanırsam,
Üşümüş müydün bilmem ,
Nasıl olduysa zemheri karanlık aydınlandı aniden,
Hele de kara kaşlarını bir hilal gibi doğrultmuşken bana,
Yaşadığımı ilkhis ettiğim o andı
Bu yüzden seviyorum eylül aylarını olsa gerek
Aşk demişken senle yaşansa güzel
Ana vatanı senin yüreğinde olsa gerek,
Korkma salıver yüreğinden yüreğime aşkı
Damardan damara giden kan misali
Seni uzaktan sevmelere alışamadım ben
Gözlerinden yüreğime bir köprü kur yeter
Gecelerden sabaha çıkan hayallerime
Yarenlik yap yoldaş ol yeter,
Kapatma gönül perdeni bana gel de yeter,
Bu yorgun gönlümü sensiz bırakma olurum ölümden beter
Uzatalım sevdaları ta mahşere dek
Bir sen bir ben olalım yeter ki sen gel
Eylül aylarında.
İstersen gözlerden ırak olalım
Yeter ki gönülde bir olalım
Beynimde ve kulaklarımda sesin hala
Derinlere saldı sevdan beni,
Ondandır eylül ayını sevmelerim sanırım.
Ahmet Gürcü
Kayıt Tarihi : 1.6.2020 11:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!