Ondan Tuttular Taşa Şiiri - Fahri Bulut

ONDAN TUTTULAR TAŞA
Methiyeler dizdiniz, kinci-ye çatık kaşlı,
Namussuzlar suçsuz da namuslu neden suçlu?
Senin yaptıklarını, Türk'e yapmazdı haçlı,
Yık da benlik kalesin, insanlar desin paşa,
Şeytan haram yedi de, ondan tuttular taşa.

Mezarları görende, ölüm aklına gelsin,
Her gün küfür hakaret, ağzın edebi bilsin,
Acınacak haldesin, boz bulanık bir selsin,
Yık da benlik belasın, insanlar desin paşa,
Şeytan nerem dedi de, ondan tuttular taşa.

Arıt kalbini kinden, sen seninle dost yaşa,
Sev bütün insanları, dost olup, barış yaşa.
Bırak ben-ben demeyi, her insanla hoş yaşa,
Yık da benlik çilesi, insanlar desin paşa,
Şeytan cinim dedi de, ondan tuttular taşa.

Asla huzur bulmazsın, fitneden ağrır başın,
Saygın olman, dost bulman, ister yüz olsun yaşın.
Gururuna yenikken, hep çatık kalır kaşın,
Yık da benlik hilesi, insanlarla dost yaşa.
Şeytan naram dedi de, ondan tuttular taşa.

İnsanlar hepten fani, ben insanım diyorsan,
Ne zalim geldi gitti, feryatları duyarsan.
Yeter gafletten uyan, aymazlıktan ayarsan,
Yık da benlik sillesi, insanlar desin paşa,
Şeytan meram dedi de, ondan tuttular taşa.

Rızaoğlu, akılsız gafil kulu uyarır,
Kötü niyetli insan, iyiyi düşman sanır.
Bırak gölü, ırmağı, koca ummanlar kurur,
Yık da benlik kölesin, insanlarla dost yaşa,
Şeytan benim dedi de, ondan tuttular taşa.
1 MAYIS 2007
Fahri Bulut Rızaoğlu

İnsanın gövdesinde yük kesilesi iki baş vardır;
Birisi sevginin önünde eğilmeyen baş,
İkincisi zalimin karşısında eğilen baştır...