Ondan öncesi Şiiri - Yücel Özen

mekkede boz bulanık insanlar yaşıyordu
onu bekleyen gözler bundan ayrılıyordu
fuhş sokaklara taşmış çadırları kurulmuş
inançlılar inzivada,onlar bile yorulmuş
yaradan insanlara anlatılmaz olunca
bu insanlar bir boşlukta bir çıkmazda kalınca
kendileri çapında bulmuşlar çıkar yolu
yapmışlar putlarını,portatif eli kolu
bugünkü insanları o günden güldürmüşler
bunu yıllar geçsede böylece sürdürmüşler
kimileri neden yaptı neden etti bilinmez
kız çocuklarıı tutup diri diri gömmüşler
çıplak tavaf edermiş kâbeyi erkek kadın
işte bu karanlıkta yetişecek evladın
olmazmışki ne anneye nede kıza sevgisi
küçük kız koklamadan ne bir gül ne nergizi
hadi kızım dayına gidelim bu gün deyip
çölde öyle yabanda tenha bir yer belleyip
saçını okşayarak getirimiş kızını
anne evde oturmuş döver iken dizini
kız kuyunun başında dayı bekleye dursun
o asil bey efendi kıza bir tekme vursun
düşsün bir vaveyla ile küçük kız o kuyuya
muhattap olacağı o yazılan soruya
bilinirmi bilinmezmi nasıl cevap bulacak
suçsuzken suçlayanın cezası ne olacak
işte böyle yanlışlar ve daha niceleri
işlenirmiş mekkede gündüz ve geceleri