Asaleti bozuktan hiç bekleme insanlık
Soysuzluk ruhundadır ondan evliya olmaz
Sırtından bıçaklar da olmaz dost arkadaşlık
Soysuzluk ruhundadır ondan olmaz evliya
***
Yirmialtı yıl oldu gömüldüm acılara
Hergün yenilenirler acılara sancılara
Ölsem diyorum keşke çıkmasam sabahlara
Soysuz eline düştüm ondan evliya olmaz
***
Yılanı eğitseydim insana dönüşürdü
Bir lokma ekmeğini dostlarla bölüşürdü
Nankörlüğü yüzünden her akşam döğüşürdü
Soysuz elin de kaldım ondan evliya olmaz
***
Yedirip giydiripte insan içine kattım
Rezil kepaze etti zehri şerbette tattım
Varım yoğum hep gitti nankörlüğüyle battım
Soysuz dilin de kaldım ondan olmaz evliya
***
Ruhi ölünce ancak huzura kavuşacak
Umarsız kalmış naçar ne zaman kurtulacak
Hayata zaten küsmüş karanlıkta kalacak
İpsiz soysuza kaldım ondan olmaz evliya
19.09.2008/OLTU
Kayıt Tarihi : 20.9.2008 09:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)