Önce gözler bakmamalıydı, sıra gözlerin değildi!
Yada ne diye eller uzatı kendini onun ellerine?
Kim ayaklarıma git dedi ki ona? Seveceğini kim dedi?
Öncesinden tükenmeliydi sözcükler! Ah sözcükler...
Söylesin dilim, susmasın bana. Nedir ondan çektiğim
Hele ki elim ve ayaklarım kırılmayı hak etmediler mi?
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta