ÖNCESİNDE İNSANDI O! . SONRASINDA; YİNE İNSAN ODUR! .
Ben; KENDİ HALİNDE ÖĞRENİMİME ADANMIŞ BİR İNSANIM! .
ÖĞRENİMİMİN KAZANIMLARI; OLGUN İNSAN KARAKTERİNİN! .
BÜYÜKLERİMİN TAKDİRİ ÖLÇÜSÜNDE BİR DEĞERİM VARDIR! .
OLMUŞSA BİR KAZANCIM; BEN: MUHAFAZASINI DÜŞÜNÜRÜM! .
{ Metin Yazarı: Kemal KABCIK / ANTALYA / 02 Mayıs 2012 Çarşamba 05:42:34 }
Kemal KabcıkKayıt Tarihi : 2.5.2012 14:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!