Öncesi ve sonrası Şiiri - İlyas Gültekin

Önceleri bana yapılan herşeye sustuğum için çok sevilen bir insandım.
Zamanla o kadar doldum ki,
içimde kırgınlığımı saklayacak yer kalmadı.
Şimdi konuşuyorum diye birden kötü ilan edildim,
Doğrularımın yanlışlar karşısında eğilmesine sessiz kalmayınca,
Ve insanların yanlışlarını söylemeye başlayınca,
Sevgilerinin sahte kalplerinde de yerimin boş olduğunu öğrendim.
Ve öğrendim ki doğrular kadar yanlışların da sebebe ihtiyacı varmış.
Eğer ben kötü biri olduysam, bunda hepinizin emeği var.
Beni yargılamadan önce, biraz kendinizi sorgulayın derim.
Gerçi bununda fayda etmeyeceğini biliyorum.
Çünkü bazı insanların hayatında istedikleri gibi biri oldukça varsın.
Gururlarını okşadığın kadar kâr,
Yürdükleri yoldan sapınca zararsın.
İyiliğin bin türlüsünü yaparsın da,
Söz konusu sen olunca yanında kimseleri bulamazsın..
Sevmelerin menfaate dönüştüğü kalplerde ziyan olursun,
En zayıf yerlerinden vurulup, en güçlü olduğunu sandığın yerde yıkılırsın.
Geceleri ne halde olduğunu görmez kimse,
Gündüzleri dudağına ilişen gülücükler çok gelir.
Mutluluk denen duygunun sende yeri yok gibi davranırlar.
Sen yaradana sığındıkça onlar şeytanlaşırlar.
Dağılmanın ne demek olduğunu öğretirler sana,
Onlar düşünce kaldıran ellerini kırarlar,
Yürümeye başladığın her yolda sana yokuş olur, nefesini bedeninde boğarlar.
Kendi karanlığın olur artık, başkalarının yolu aydınlansın diye beyazından koparırlar seni.

Akıllandım mı hayır...
Yapılan her şeye göz yumarak ilk ihaneti kendime ben yaptım.
Kırmaktan korktuklarım daha cesur vurmaya başladı.
Ve gelen herkes gidenlerden bir fazla yaraladı.
İnsanlığın matematiği benden koca bir sıfır aldı.
Ama yine de;
Bugüne kadar yaptığım hiç bir şeyin karşılığını beklemedim.
Tek çabam iyi olmaktı.
Oysaki bu bana oyunu baştan kaybettirmişti.
Bir zaman herşey düzelir umudu taşıdım ama, Yanıldım...
Ve sanırım ömrümün en verimli hasadı bu oldu,
İyi niyet ektim, vefasızlık biçtim.
Merhamet ektim, vicdansızlık biçtim.
Kalabalıklar ektim, yanlızlık biçtim.
Yani demem o ki,
Ben onlara şerbet sundum, zehri ben içtim.

İlyas Gültekin ve sevda yelleri ortak çalışması..