Öncesi Şiiri - Nevin Akova

Sen yokken hep üşürdüm
Isıtmazdı içimi hiçbir çay
Ellerim,ruhum,sesim
Kirpiklerim bile üşürdü sen yokken.

Deniz kıyısında meltem,
Kordon'da İzmir
Karşıyaka'da Körfez
Haberci martıların beyazlığı bile üşütürdü içimi.
Herşey vardı temmuz'da
Aşk vardı,mehtap vardı,deniz vardı
Yoktu kimsem yine de
Yalnızlığım,yakamoz ve ben
Bir de muhayyer bir şarkı
Ben içtikçe o, sensizliğime ağlardı.

Kirpiklerim bile üşürdü sen yokken...