Öncesi - 2 Şiiri - Ahmet Baris Ay

Düştüğü aşkın şeklini almıştı güzelliğin
Ellerini kalem gibi ellerine almış
Dudaklarını boyuyordu
Şımarıyordu kırmızı

Aynada gördüğün yabancıydı sana
Gülümsedin gülümsedi
Hissettiğin
Olduğunun meraklı küçük kardeşi
Baktı gözlerine gözlerine
Kendinden bir şey aradı
Sen o kadar azdın ki sende

Aynaya üç kez daha baktıktan sonra
Artık soyunmuştun
Olaylar kişiler falan hep detay
Yalnızsın bu dünyada
Aynı deli şarkı söylüyor kafanda
Zaman
Damdan akan yağmur gibi
Hayat
Yağmur suyunun çamur olması gibi

Dudakların hala kırmızıydı
Işıkları söndürdüğünde
Korkuyordun
Korkuyu bir dost gibi kucaklayarak
Kınından çekilmiş bir kılıç gibi
Hazırdı çıplaklığın
Savaşmaya