Önceleri şizofrendim şimdi ikimiz de iyiyiz

mutluluğun arifine sordu beni ehli keyif
özlerinde tutulan tutkunun çakırkeyfinde yakıldım aşka
sevda yakam bir araya gelmedi huzurun yansıklarında
dilimdeki hicazlardan mecazlar sundum sana
masalımızın mihrinde cemi özne kıldı devrik hıncıma
yalnız bakarken denizim sana dalgalanır
sana vurgunluğumun köpüklerinde zelal olur ömrüm
tutuşmuşluğumun ironik süzgecinde özlenir yaşamadıklarım
en içten söyle nevrotik yeller esmeden ellerinden
yalnızlığının provalarından cansız bir manken seni oynadı benimde
mumyalanmış bir kabullenişin dizinde diz çöktü mecburlarım
üşüten bir kalışın arkaik mevsiminde mimlendim kederime
eskiz yaranın üstüne derman yazıldı yazgım susamışken aşka
çağırdım bağrımda korlanan kavi özlem perilerini
yıldızları yıkık duvarlarına astım,astımlı bir çizenin olarak
nefessiz kaldım, nefsimle gidişin arasında
bir ömrün ödevinde defterim bitmişti yeni anladım
sensizliğin oynaşan algılarıyla dalgalandım umursızca
huzur diledim yeni yaşamın nemli baharlarından
hüzünlü dinamitlerimi patladım devrik hazlardan
durulanmış buluşma sular akar susamış gelişlerimde
nemlenir halim,sıraya girer güzellikler bir güzelin kalbinde
bir günlerin şizofrenik uçurumdayken
elbet tutacak elimden,dilimden,bir güzel
muhtaç olduğum hevesin dizesinde sözlenecek imgesel seviliğim
sözce aralarına lekesiz bir gelecek biledim özümden sözümden
gayrı umutuzuluğun sağanaklarında ıslanmıyor acılarım
sustum gitmelere
ve şimdi iyyiyiz aşkı
sen de iyi kal, kalamayan asri tutuluşumun günşehri