Önceleri Şiiri - Can Akın 2

Ne vardı gözlerinde bilmiyorum,
öyle benimkiler kadar güzel de değildiler kime sorsam,
ama bana her bakışında,
anlatırlardı sessizce her şeyi...
Bana kızdığında söylerlerdi bunu açıkça,
Benden nefret ettiğin zamanlar da oldu, bilirdim...
Sevdiğinde,
O ihtiyacın olduğunda...
Herşeyi açıkça söylerdi gözlerin bana...

O incecik dudaklarına haksızlık ederdim,
Döküldükçe kelimeler yavaşça,
dinlemezdim hiç birini onları seyretmekten...
Anlardın seni dinlemediğimi, gözlerine baktığımda...
Kızardın belli belirsiz...
Oysa ben öpmek isterdim seni...
Hiç doymamacasına...

Ve derinde bir yerlerde,
içimdeki yaramaz çocuk,
'Haydi! ' derdi bana...'Neden bu inat? '
Bense hep hapsederdim o çocuğu, derinlere bir yerlere..
Karanlık, kilitli kapılar arkasına...
Hiç kimseler bilmesin,
hiç kimseler duymasın isterdim...
Öyle ya,
Hiç yakışırmıydı koskoca adama...
üstelik de bu yaşta...
Hani yeni yetmelerden olsa, yine neyse...
Hem sevdaysa,
sevmemişmiydik zamanında doyasıya...

Biliyormusun,
İlk kez o tavukçuda tutmak istedim elini...
Nasıl da parlıyordu gözlerin mum ışığında,
Şaraptan olsa gerek...oldu...
Bir de yanımızdaki şu geveze olmasa....

Bir sevgililer günüydü hatırlarmısın?
Sen ve ben,
dört dönmüştük o denizsiz şehirde,
biryerler bulabilmek için kendimize...
Şöyle güzel bir yer olmalıydı, bana göre...
Öyle ya, sevgililer günüydü ne de olsa…
Ya sana göre? yenilesi bir yemekti...(mi?)
Olmadı işte...
Bize inat...
Her yer doluydu ağzına kadar...
Ne varsa şu sevgililer gününde....
Hem biz sevgili bile değildik ki seninle,
olacağımızda yoktu...o zamanlar...

Ha,
asansörleri de sevmiyorum...
sevgili olmayınca (nereden geldiyse aklıma) …