Önceki Yaşamımızda Şiiri - Ulaş Başar Ge ...

I

Hatırlamazsın şimdi,
Bizim köydendin sen
Önceki yaşamımızda.

Un, mısır ve koyunlar.
Değişiklik yoktu pek fazla
Önceki yaşamımızda.

Ta ki dayanana kadar
Kandan beslenenler kapımıza
Önceki yaşamımızda.

Kaçarken görmüştüm
Sakladığını resmimi koynunda
Önceki yaşamımızda.

Öpmüştüm seni usulca
Saklandığımız mağarada
Önceki yaşamımızda.

Kaç gün geçmişti hatırlamıyorum
Önceki yaşamımızda.
Avcı toplayıcı günlere gizlenmiştik
Önceki yaşamımızda.

Kan emiciler elbet birgün giderler
Diye ümitlenmiştik
Önceki yaşamımızda.

Öldürülmüştü oracıkta
Tüm aile fertlerimiz
Önceki yaşamımızda.

Vakit yoktu bile yas tutmaya
Önceki yaşamımızda.
Yol yoktu kaçmaktan başkaca
Önceki yaşamımızda.
Hele bir gitseler, dönecektik köyümüze
Önceki yaşamımızda.

Geçen günler birikmiş de aya vurmuştu
Önceki yaşamımızda.
“Burada gizlen, köye bakayım bense” demiştim
Önceki yaşamımızda.

Yüzlerce kurşun deliği köy duvarlarında
Önceki yaşamımızda.
Tarihe kalacak kanıtlardı adeta
Önceki yaşamımızda.

Nereden bilecektim gizlice beni
Takip edeceklerini
Önceki yaşamımızda.
Bulacaklarını mağaramızı peşim sıra
Önceki yaşamımızda.

Vuracaklarını seni
Bırakacaklarını öldü diye
Önceki yaşamımızda.

Kurtulacağımı benimse
Son anda, giderken odun bulmaya
Önceki yaşamımızda.

Nereden bilecektim
Geri döneceklerini köye
Karanlık çökünce
Önceki yaşamımızda.

İlaç yok, doktor yok,
Nereden bilecektim
Önceki yaşamımızda.

Öylesine çaresizlik ki
Kollarımda verecektin son nefesini
Önceki yaşamımızda.

II

Şimdi diyorsun ki bana
“Nedir çeken şey beni sana?”
Hatırlamadığından kimdik, neydik
Önceki yaşamımızda.

Şimdi diyorsun ki bana
“Neden suçlu gibi bakışların bana?”
Hatırlamadığından ne zaman neredeydik
Önceki yaşamımızda.

Ayrılık vakti gelince,
“Düş yakamdan” dediğinde,
Mümkün değildi bilmen bağladığını bizi
O gizlendiğimiz günlerin
Önceki yaşamımızda.

III

Mümkün olamadı kavuşmak bu yaşamda
Sen vardın bir başkasına,
Çocuk, ev, iş ve araba.
Silinmiş, benliğinde ne yaşamışsak
Önceki yaşamımızda.

Yine de ümitliyim ben,
Ellili altmışlı yaşlar
İnsanın özüne döndüğü yıllar.
Hatırlarsın belki o zaman.

Ya da hatırlamazsan bile,
Umutluyum yine de,
Sonraki yaşamımızda
Bir önceki yaşamımızı
Anımsarsın diye.

Şimdiki yaşamı hatırlama da
Ne olursa olsun artık
Sonraki yaşamımızda.

23 Ağustos 2015

Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Öyküleriyle Gittiler Yine: Seçme Şiirler (2012-2017) [They Left with Their Stories Again: Selected Poetry].