Önceki gibi düşünemiyorum seni,
Gözyaşlarım titremiyor soğuklarında,
Eskisi kadar özleyemiyorum seni,
Tutamıyorum artık takvimlerini,
Ve yaprakların hala rüzgarlarda.
Hafiften yorgunum , biraz da kırgınım,
Sonbahar yağmurun yağmadı gözlerime,
Sessizliğin çökmüş , boştu sokaklarım,
Nefeslerin esmedi bugün nefesime.
Aynalarım neşeli değil artık gözlerimde,
İyiyim demeler dolaşmış dilime iplerle,
Bendeki yoksunluk , değil ki ceplerimde,
Birikmiş anılarımı çekip almışlar yalan sevgilerle.
Korkutuyor aslında , seni unutuyor olmak,
Aklımdaki yerini tavan arama doldurmak,
Sensizliğin havasıyla bu şehirde solumak,
Yürüyemediğin yollarda ayak izi olmak.
Ara sıra geliyorsun aklıma , diyorum bana ne,
Benim yokluğum yetmez mi bize ne ,
Yaktım karanlığın gölgesini , sorma bu ne,
Yanan bir yaprak gibi eriyip gidiyorsun düşlerimde.
Kayıt Tarihi : 5.11.2021 01:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk sevdasından kalan bir şiir ve şiir yazma serüvenine giriş yapılan şiir

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!