28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Kırmızı sokakların ortasında duruyorlardı.
Benden bir tane var ya da yok.
Olur olmazlardan bir yığındı.
Ellerinin üstü gece, altı yalnızlık.
Ben önceydim ve sonraydım sonlara.
Başladılar ateş etmeye,
Çatal dillerinden çıkan küfürlerle.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta