Bazen; özleyebilmek için ayrılığı da sevmek gerekir, bazen de sevgiyi koruyabilmek için, unutmak!
Yaşanmış tüm güzellikleri hatırlamak mutluluk verir, kötü anıları unutmak ise huzur.. Huzur ve sevgi ruhun gıdasıdır. Böyle olduğu halde kötü düşünmek, kötüyü hatırlamak, kötü hissetmek ve hissettirmek sadece ruhumuzu huzursuz eder ve inanılmaz bir açlık hissi verir. Ruhu aç olan insan, gergin, asabi, umutsuz ve mutsuzdur. Çevrenizde herkese ve her şeye saldıran insanlar mutlaka görmüşsünüzdür, işte bu kişiler, ruhu huzura ve sevgiye aç olan kişilerdir.
Birilerine huzur ve sevgi vermenin hiç bir maliyeti yoktur. Tam tersine size her anlamda katkı sağlayacaktır. Sevmek sizi; anlayışlı, vefalı, sadık, yardımsever, huzurlu, mutlu, güvenli ve olgun bir insan yapar. Sevdikçe çoğalırsınız, büyürsünüz..
İnsanın yüreğinde, ta derinlerde.. belki de kendinden bile gizlediği çok özel ve hassas bir yer var. Oraya dokunduğunuzda, tarumar ettiğinizde, gerçekten derin çatlaklar oluşuyor ve tamir edilmesi imkansız hasarlar veriyorsunuz.
Tamamını Oku
