Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İstanbulu güzel anlatmışsınız. Yüreğinize sağlık. Sevgiyle kalın. Yarışmada başarılar. Mustafa ATİŞ
dilerim bunu yarisa koydunuz! Bu iste apayri bir duygu yine... sanki hangisi az duygu ki!... hepsi benim demeye öyle cosuyorum ki!... cok güzel misralar...cok güzel siir.. bu kez ama kaptim bir büyüklügü
Karıncayı ezdirmeyen Türk merhameti,
Düşmanına bile sahipti.
İsteyen kalacak,isteyen gidecekti.
Fatih’in emri böyleydi.
bu kez kaptim...bu kez ayrilamadim öyle birakip... elinize, yüreginize saglik... cok enfes bir siir... cok muhtesem esenlikler... cok üstün duyarliklar... Yüksel Türk! Diyen atamin kokusu buram buram... Tarihlerden kucaklara, avuclara dolan sicakliklar...
kutluyorum... kaleminizle mutlu olduklari anlayisiyla zaten söz vermistiniz, yine ve hep yine yazacaginizi... evet! yazin siz!
tebrikler. sevgiler. selamlar
Şiirinizi ve sizi tebrik eder başarılar diler saygı ve hürmetlerimi sunarım..... Mehmet Karlı
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta