Önce/sonra/ziyaret/yağmur |

önce /

kıvrılmış
rüzgara yenilmiş
mısırlar gibi
saçlarınla
tutup elinden
ıslanmış
suya sarılmış adamı
çağırdın yanına
üşümüş
bir bebenin üşüdüğü
gözlerini saracak yeri olmağı
o ilik
o pamuklu bulut içinde
daha fazlası olmadan
sarıldın
ılığım
sabaha kalmaz
dirilir etlerim
uzak zamandır
yorgundum
burda o yanında
iki kaşının arasında
ölene kadar
dinlenebilirim

susalım
sıcak

sonrası /

şu yataktan
büyük büyük olabilir mi dünya
ağlama
senin kadar yalnızım
senin kadar utangaç
sırtıma
ve yaralarıma bakma
senin kadar yalnız onlarda
görsem bile
aynadan
aynaya

daha sonrası /

bek geçti herşey
tohum toprağa
adam kadına
gece sabaha
biliyorsan
duaların sana

sarıl uykuya
gövdemle tutunuyorum sana
bırakma
yalnızlık sığmasın araya

gidiş /

enlemesine
boylamasına
ne varsa
sundum sana
içine bal katılmış kaşığımla

fakirim
ekmek bulamadım
dokundum
doydum
şimdi
güzel gözlerini
bana adı bağışla
tanrıya iş bırakma

kapı /

zor elin yongasına
göz yaşı katıp uğurlamak
gidip dönmeyene
bir daha görülmeyene

düşünce /

olmasa anlaşılmıyor yaşadığı
ışığa gittiler
kelebekler gibi
eridi kadın
şarkı söyleyen
siyah saçlı çocuğun gözlerinde
eridiler
su oldu
çaya karıştılar
yudum yudum

içle sohbet /

düşmesin üstlerine yıldızlar
gökyüzü varsa
onlarda var

gidiş /

sabah oldu
yol tutuldu
kar vardı
çıkamadık ziyaret
gülü aşağıda bıraktık
beyaza yakıştı

dönüş /

yağmur yağdı
ağlayanlar belli etmedi

06.10.2004

777'ye az kaldı