Önce
Önce sen vardın
Beni ben yapan
Birde yalnızlığım
Beni benden alan
İhanetin ilkti
Beni sırtımdan vuran
Artık gözlerin yok
Beni hayata bağlayan
Sonra
Gecenin sabaha hasret kalması
Kışın baharda vuslatı tatması gibi
Kendine hasret bıraktın
Vuslatı tadamayarak
Özlemim bundandır belki de
Çekip gittin
Ardına bile bakmadan
Yarım bıraktın
Beni hiç anlamadan
Şimdi sonralarım yok artık...
Kayıt Tarihi : 29.5.2006 09:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!