Önce-sonra Şiiri - Uğur Musab Şahin

Okulda önce ders alır, sonra sınav olursun
Hayatta önce sınav olur, sonra ders alırsın
Ölünce; dünya “iyi ki rüyaymış” diyecekler.
“Tüh be rüyaymış” diyenler, ne diyecekler?

Ölüm istenmez, ama her nefis tadacaktır.
Nefisler, ölene dek muhalefet yapacaktır.
Kurana, peygambere, şeriata muhalefet
Sonuç hiç değişmeyecektir, sonu sefalet.

Azrail gelince anlaşılır, varlığın kıymeti
Ölüm anı noktasında, kopacak kıyameti
Nedamet duyanlarla doludur, bu kabirler.
Mezarlıkta kol gezer, binden büyük birler.

Küçük mahzen kapısı, büyüğe açılan kuyu.
Yazın içine çekerken, kışın da kusar suyu.
Yüzme bil veya bilme, yıllanmış bedenler.
Kemik çuvalından farksız, bütün kefenler.

Bir değil, onca Yusuf ağırlar mezarlıklar.
Boyuna değil, enine derinleşir kuyular.
Mezar taşlarında yazar, adresi ölülerin
Belki de mahşere kadar, bu ölümsüzlerin

İki iklim bir gece yaşar, o yaşamayanlar.
Birbirine komşudur genç ölenler, yaşlılar.
Daha kundak bezi sananlar var, kefenlerini
Yada dünya gözüyle, dünyayı görmeyeni
2020