tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Yıllar önce gözlerimin içine dalarak
Dünyalara değişmem sevgini derdin.
Yıllar sonra karşılaştığımız köşede
Tanımıyorum boşversene, deyip geçtin.
Ne yazık ki değerli dostum bazı insanlar yürüdüğü yolda kaybolabiliyor.Peki nasıl olmuştur da, kaybolmuştur insan kendi yürüdüğü yolda? Uzak kaldığı için elbette kendisinden… Mutluluğu kendisi dışında bir başka yerde bulmak istediği için… Sadece bir adı olsun istediği için yaşadığı her şeyin.
Ve bir şeyleri sadece yapmak için yaptığı için… Harika dizelerdi. Tam puanımla yürekten kutluyor, saygılar sunuyorum..+ 10
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta