Önce sen ''SEN''ol küçüğüm

Bir kibrit şûlesi kadar “hayat”
Yaşamak gerekli kana, kana
Hem de doyasıya..
Gelmeden yolun sonuna,
El veda demeden yaşama
Güzel şeyler armağan etmeli şu fani dünyaya…
Neresinde olursan ol ömrünün
Tutunmalısın bir ucundan hayata, umutla…
Unutma! ! !
Kimseye kendini anlatmaya çalışma!
Gücün yetmez onların gözündeki “sen”i değiştirmeye
Yorma kendini boşu boşuna,
Önce dinlemeyi dene konuşmadan,
Sakın ola yazma! ,düşünmeden,
Kırmadan bir kalbi, kırıldığını varsay,
Affeden sen ol,affedilmeyi beklemeden,
Ter dökmeden sahip olma hiç bir şeye
Helâlinden kazan ve helâlince harca yaşamı
Gayret ve mücadele etmeden sakın pes etme! ,
boyun eğme! zorluklara,
Yoluna çıkan çakıl taşlarını toplamaktan çekinme,
Hangi mevsimde olursan ol.
Önce aldığın nefesinin
Daha fazlasını istemeden de
Sahip olduklarının farkında ol! ,
Kaybetmeden önce değerini bil elindekilerinin, ’
keşke ‘dememek için
Unutma ! zamanı geriye akıtamazsın.
Sevmeyi öğren ve öğret nefreti öğrenmeden
Yeri geldiğinde özür dilemeyi bil ve “seni seviyorum” demek için asla geç kalma!
yönettiğin insanlar değil, nefsin ve yaşamın olsun.
her şeyden önce ise, yaşayan bir ölü olmaktansa,
yaşamayan ölümsüz ol küçüğüm…