Önce Sen Gelirsin Şiiri - Eyüp Cüce

Her sabah, her sabah kurulmuş gibi,
Aştan önce sen gelirsin aklıma.
Pencereme konar yorulmuş gibi,
Kuştan önce sen gelirsin aklıma.

Önce soğuk suyla el, yüz yıkarım,
"Hava nasıl" diye camdan bakarım,
Besmeleyi çekip evden çıkarım,
İşten önce sen gelirsin aklıma.

Selam verdiklerim moral bozarlar,
"Bir halt olamadın" diye kızarlar,
Taşa tutar gören şair, yazarlar,
Taştan önce sen gelirsin aklıma.

Ne kadar gazete varsa sorarım,
Yazdığım şiire sütun ararım,
Gözlerime yağar kalbi zararım,
Yaştan önce sen gelirsin aklıma.

Girerim kahveye, kalem çatarım,
Çay içerken umut alır satarım,
Bir dostla bir parti tavla atarım,
Şeşten önce sen gelirsin aklıma.

Şiir hayatımın kıraatidir,
Kalemin kalbime itaatidir.
Tuzu kuru için çay saatidir,
Beşten önce sen düşersin aklıma.

Bir şiir başlarım "Dağı kar mıdır?
Ailesi ile bahtiyar mıdır?
Yiyeceği, yakacağı var mıdır? "
Kıştan önce sen gelirsin aklıma.

Sevgin sarmış beni var ile yoktan,
Kadere amenna; her gelen Hak'tan,
İnan üzüm gözlüm, çoluk çocuktan,
Eşten önce sen gelirsin aklıma.

Ne gördüyse iki gözün içinde,
Cüce onu yazdı sözün içinde.
Girerim yatağa hüzün içinde,
Düşten önce sen gelirsin aklıma.