önce aglamayı ögrendim
sonra aglarken gülmeyi
çevremi ögrendim
çevremi ögrenirken yalanı ve dogruyu
ve ne yazıkki yalanın daha çok oldugunu
hayali ögrendim kurdukça geliştini
aşkı ögrendim bana göre olmadıgını
hayatı ögrendim
sık sık tuzak kurup çelme taktıgını
bunlar daha hiçbişey
birde yalnızlık var
insanların çok korktugu
siniri ögrendim sinirden şişip patlayacak
gibi olan damarları
çıglıkları ögrendim
tügler ürperten çıglıkları
Kayıt Tarihi : 18.8.2014 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!