Önce sana... Şiiri - Zafer Zengin Etnika

.

önce
sana

sonra
yine
sana

I.

yüreğimin iklimi
değişen elbisem

gelip tut yakamdan
yağmaya zorla
bahar ertesi

incitirsem

yüzümün ıslağına
karışma

Kendimedir ceza

II.

gece ortası
yangınlara bağla

bir kere ölmekte
dokunmaz yalnızlığa

kalmakta var
az yalnız
çok yalnızların
ortasında

keşke varız olsa

III.

o gülüşün
çocuk yüzlerin narince
ince parmak sevimlice
dokunsa hayat kopar iç’imde

az gördüm
kadınlarla adamların
üstünde

kimi masum
kimi ipini koparmış
at sürüsünde

batmak lazım
bulaşmak sevdaya
sızımı öp dudağınla
yarım bırakma

IV.

kaçmak
soluklanıp soğumak

soğumak
acı çekmemek belki

sırtımdaki ter
gömleğim şimdi

V.

özlemeyi öğrettin yüreğime
özledim sessizce
özlemeyle de olmuyor
gidenler dönmeyince

bir şey söyle

VI.

gece gel ansızın
sadece gece
yüreğimin üstüne

üremeler
okumalar
bırakıyorum
ellerine ellerimle

sessizce
özleminle
dönüyorum
kendime

bili
yo
rum
de

ve
gülümse

.

07 04 2005