“YALNIZLIK” Adlı Romandan:
“Çalışsaydın / sen de kuvetli olurdun! .” / “Çiçekleri ekmeye başlayacağım! . Sen de / yardım edersin! .” / Sevincinden / nutku tutulmuştu! . / Bütün kalbiyle istiyordu! . / Henüz kazmış olduğu bir tarhın üzerine boydan-boya iki ip gerdikten sonra körpe fideleri dikmeye başladı! . / Davetkar bakışlardan cesaret bularak eğildi / ilk fidesini kendi eliyle dikti! . Ondan sonra da bir daha duramadı. Serin yeşil fideyi alıp onun saçı andıran köklerinin etrafına doldurulan ılık, yumuşacık toprağı yoğurmak, ondan sonra da dünyaya meydan okumaya hazırmış gibi dikilen minicik fideyi seyretmek fevkalade bir histi! . { Kitap Yazarı: A.J. CRONIN } (04.12.2012 01:27:53)
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta