Önce rengi solar eskiyenin
Sonra bir cürümek büyür sualsiz
saskin teninde...
Güllerde saskindir eskirken cürürken
kokusu,rengi eksilirken
Biliyorum bulutlarda cürüyor
Kil incesi, renksiz yagmurlar kaniyor
gögün mavisi solgun
belki eksilmekten yorgun...
Yapraklar tutunamiyor artik
Ipi bosanmis boncuklar gibi
düsüp dagiliyorlar
Agaclarda cürüyor demek...
Bu ciplak mevsim daha da incitiyor
deprem artigi yüregimin catlaklarini..
Encoksa anlamsizligim eskiyor...
Susmalarimdan hasretimi cikartip
siirlerime ekiyorum
bikkinligim uc veriyor
ve cogaliyor ivedi
katsayisi yalnizligim...
Yalnizligim ki,
bu mevsimde basaklarini gövertmis
küf yesili...
Ben daha da eskiyorum...
Gel, dik söküklerimi
derin bir kesik atilmiscasina
Suskun bir igil gibi
siziyor hayat heryerimden...
Evcillestirirken ben nedret agrisini kalbimin
Dehaletim yine sizima...
Acidikca farkina variyorum cünki yasadigimin..
Arginimda nicedir
Aman kimseler duymasin
hele ki yalnizligim,
bu benim sirrim.
Tedip etmisken hasretini
Cok bekletme gel,
Ölümü bile ertele gel,
hemen gel,
Ama gel...
26.10.2004-10:45-Stuttgart
Arzu NaciKayıt Tarihi : 9.2.2005 17:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel, akıcı ve farklı tarzı ile dikkat çekici şiirinizi kutluyorum...
Tebrikler..
Mehmet Halil.
yüreğinize sağlık çok güzel yazmışsınız. saygılarımla.
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (5)