Önce Pazar Günleri Gitti

Önce Pazar Günleri Gitti
Ekmeğin sıcağını severdim
Annem kahvaltı hazırlarken
Anneme yardım ederdim
Pazar günlerini iple çekerdim.

Sofra hazır olmaya doğru
Babam bıyık altından gülerek
Dizlerine çökerek
Benim boyuma inerek
Kollarını açardı
Sarılmak öpmek yok mu diyerek.

Koşardım boynuna atlardım
Yanaklarını öper boynunu koklardım
Saçlarımı severdi defalarca öperdi
Annem evde ekmek var derdi
Kızım sıcak ekmek sever derdi.

Babam fırında bekler geç gelirdi
Annem söylenerek masada beklerdi
Ben burnumu cama dayardım
İçimden sayılar sayardım
Babam ya gelmezse diye korkardım.

İki katlıydı evimiz
Üçer beşer atlayarak inerdim
Bazen yetişemezdim
Yavaş düşeceksin derdi
Beni sırtında eve getirdi.

Annem beni kıskanır gibiydi
Çok şımartıyorsun bu kızı derdi
Her zamanki gibi babam
Bana göz kırparak
Bıyık altından gülerdi.

Babamla konuşmadan anlaşırdık
Pazar günleri hele
Nereye gitmek istiyorsun derdi
Yolda konuşuruz derdim
Merdiveni sırtında inerdim.

Ellerimi elinin içine alırdı
Düşünüyorum şimdi ne sıcaktı
Çömelir gözlerime bir bakardı
Ayaklarımın altından toprak kayardı
En güvende olduğum babamın omuzlarıydı.

Çocukluğum bir rüyaydı
Sonraları rüya kabus oldu
Önce pazar günleri gitti
Ardından mevsimler şehirler.

Pazar günleri
Babamın türküleri
Bu şehirden gitti gideli
Sevmiyorum pazar günlerini.