Önce martılar sürgün edildi
avladığı son balık yutağından çıkarılıp
hırçın dalgalarından uzaklaşıp denizimin
gün batımında,
uçtular dağlara doğru.
Sonra açtığı gün soldu
çiçekler arasında menekşeler
tam on üç gün sürdü ilk bahar
serçeyle kiraz son defa öpüştü
donup kaldı gülümseyişi yanağında zerdalinin
kırlangıçlar son taklalarına savrulup mavi göklerde
toprağa çakıldılar birer, birer
bütün kuşlar başka diyarlara göçtü
yangın yerlerinden geçercesine..
………………kan ter içinde biten
gördüğüm en kötü rüyaydı
şükür,sadece düş-tü…..
sızlayan gözlerle uğurlayıp geceyi
günün doğuşuna bıraktığım
kocaman bir gülüştü…
Kayıt Tarihi : 24.1.2006 18:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rıfat Gürsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/24/once-martilar-gitti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!