Her şeyden önce kendisi olmalı insanın,
Tanrı değil midir ki var eden, önce kendi vardı.
Yaşamak için önce kendin olmak ve yaşatmak,
Doğayı, hayvanları ve çiçekleri dalında, sonra insanları.
Bir de sevgilisi olmalı insanın gözleri aşkla hep taze
Ve sevişmeye yakın hep o gözlerle.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




"Pinhan" desem yeter mi?
yorum olarak
tebrikler!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta