Önce Kendimi Bulmalıyım

Anlamsizliklar içinde kaybolmak istiyorum bu gece...

Uyu, uyan hiçbir şey değişmiyor.

Öyleyse bu satirlar niye..?

Adımi unutup herşeyden belkide hayattan geçmek istiyorum.

Önce içimde ki beni bulup sonra sana sahip olmalıyım...

Yoksa ne geçmisten, ne gelecekten bahsetmek gelmiyor içimden...

Ben eski ben olabilirmiyim ki artık..?

Kara tozlu sayfalarda bulmak istemiyorum kendimi..

Tiktakları beni sinir eden bir duvar saatine takılıyor aklım..

Oysa bir kum saatinde akitmaliyim zamani...

sen ve ben;

Herkesin masum olduğu zamanda bulmaliyim ikimizi...

Sahte yaşantıların farkındalığından uzak

Sahte "Elhamdülilah'lara" sığınmayan insanların zamanında..

Kaybolmuş namus kavramı;

Küçücük beyinler iki bacak arasına yoğunlaştırılmış..

Oysa namus düşüncedir, beyindir, dildir, yaşamdır...

Nasıl konuştuğun ne düşündüğün ve neler ifade ettiğindir...

Bazen gözlerin kapanir açılmak istemez ya,

Bulunduğun durum sicacik gelir uzakken insanlardan...

Ve; uyuşur bedenin...

İşte öyle bir anda ayilmak, siyrilmak zorunluluğu hissedersin..

ikiyüzlülükten öte bir yanımız yokmuş gibi gelir...

Ayrılırsın, uzaklaşırsın hayattan...

sen o olmazsın;

O'nun yerini alamazsın hiçbir zaman...

Ruhum bedenimden çıkalı hayli zaman oldu...

Kusura bakma;

O'nun için öldüm bir başkası için yaşayamam artık..! "İ.D.K"