Ört kapını, pencereni sımsıkı
Aman, kimseler görmesin yaşlarını
Erkeklerin sanki yoktur canları
Sence küçülür o kanlı göz pınarları...
Aç müziğin sesini, duyurma hıçkırıklarını
Aman, kimseler duymasın sızlanmanı
Adam olmak gerektirmiyor ki taş olmayı
Anlamıyorsun, bir kez aç şu kapını...
Sevdiklerinle paylaşsan acılarını
Sıkmasan kendini, zehir etmesen hayatını
Hep diyorum sana, can dostum ama
Ah yapabilsem önce kendim, şu yazdıklarımı...
www.iebingul.com
İbrahim Ethem BingülKayıt Tarihi : 13.2.2006 12:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Ethem Bingül](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/13/once-kendime.jpg)
Eyvallah ağabey...
Tebrikler güzel şiirine
Sıkmasan kendini, zehir etmesen hayatını
Hep diyorum sana, can dostum ama
Ah yapabilsem önce kendim, şu yazdıklarımı...
insanın karşısından istediklerini kendisine uygulaması ne kadarda bazen zor oluyor değilmi
ata sözü gibi aslında şiiriniz
iğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır!
derin ve etkileyici şiirinize teşekkürler
sevgilerimle
öyle söylediler
seni, bensiz görmüşler
bilmem, belki yalan söylediler
bak, seni unutmuş dediler…
inanmadım sözlerine, dillerine
baktım, kahverengi gözlerine
bilmeseydim, seni kendi gözümde
hani, inanacaktım nerdeyse…
görebilselerdi bende, senden başka
eğer bulabilselerdi, benden yana
o an inanırdım, bende unuttuğuna
başka keder aramazdım dünyada…
TÜM YORUMLAR (7)