Önce Kelimelerim Öldü Şiiri - Ünal Çağabey

önce kelimelerim öldü
kral odasında
sonbaharın en son günü
münzevi,yalnız
ve bilir misin
yoktur bir ölümden sonra
yoktur yeni bir ölüm
bak etrafına artık
her yerde bir ben görürsün..

kalmayacaktır dünya ölüme
kaçışlar nice de olsa
ah sevgilim neredesin
her saniyesinde bilir misin
sevmekteyim seni
ve ölmekte kelimelerim

ilk sevgilimdi
ilki kırmızı başlıklı kız
çapkınlığım yoktu öyle
değişen kadehlerdi elimdeki
oysa ki tutmuştum
gözlerindeki dest'inden
izdivacının sahibiydim artık

nice ressamlar çizdi bana
çizdiler ilk günkü resimlerini
taze,tomurcuk halini
daha yeni açmıştı filizlerini
daha yeni öğretmeninin ağzından
başkaları nasıl vuruyorsa neşter
başlığını takıp da arkasına bakmadan
sarı saçlarına vurdu zamanı

önce kelimlerim öldü
önce tutkularım
bir balıkçı köyünde
üslubum kaybolunca memleketimde
ahengim öldü
aşklarım,sevdalarım
sürgün edilince
ve ben ölmeden önce
kelimelerim öldü edepsizce.

ünal çağabey