Kuşatılmış karanlık! neden sessiz durursun?
Bilmezmisin, gündüze herdem umut olursun.
Derin sükutun,inan düşünceme bağ olur
Ezelim gerçek iken,ebedim hayal olur.
Bu gece seninleyim, işte sağ cenahında
Kendimi arıyorum zifiri karanlığında.
Adına şiir yazdım yapayalnızlığımla
Gündüz seni ararken duruyorsun karşımda.
Kimi seni besteler,kimi yazar ve çizer
Sırrı çözemeyenler,feryad-u figan eder.
Vahdeti anlatırsın,ama olmuş kalplere
Vakıf olanlar gider,öteler ötesine.
Kayıt Tarihi : 2.4.2010 02:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendimi arıyorum zifiri karanlığında.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK TEBRİKLER KARDEŞİM
Kendimi arıyorum zifiri karanlığında.
kutlarım dost,selam olsun yüreğine
kalemin daim olsun
sevgiyle kal emi
Mustafa bey. Kaleminiz daim ilhamınız bol olsun.
TÜM YORUMLAR (5)