Önce kanser olacağım
Sonra ısırgan otu tohumları yutacağım,
Kurum kurum döküldükten sonra
Hayatın güzelliklerinden söz edeceğim
Ayrılık işte böyle bir şey;
Belirsiz bir zamanı var hayata gülümsemenin
Dökme tuğladan bir evde yetişmenin inatçılığı,
Sarı duvarlı odaların sessizliği,
Camın arkasındaki balıkları izlemenin yalnızlığı,
Sokağa çıkıp top koşturmanın tutarsızlığı var içimde,
Evdeki sütlaca koşmanın…
Ama önce kanser olacağım,
Sonra bir kaşık bal tadacağım.
O şekersiz acı kahve bakışlarımda
bir fal kapatacağım kendime
Sonra aynada saçlarımı tarayacağım.
İçimdeki çocuk gülümsüyorsa
Gidip ona sarılacağım.
Kayıt Tarihi : 24.1.2014 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tolga Aşkın Aray](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/24/once-kanser-olacagim.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)