Önce Kahır, Sonra İkram

Kahır ile yola çıkmışam,anca
Can,tene üzüle,yorgunum,yorgun
Ne ayak ne ele bakmışam,anca
Tozan topraklara dargınım,dargın

Ben ne çektiğimi eyi bilirken
Ne sızımı dışa taşırıp döktüm
Ne de nefesimi sessiz alırken
Azabı sürüyen yerlere baktım

Tozuyor yeryüzü toprağı,taşı
Feryâdlı belâlar bekliyor mu ne?
Vaveyla kavuran zulüm ataşı
Çeşm-i giryânımı saklıyor mu ne?

Ne o'la ki yolda, baş ağırırsa?
Maksûda ermekse derdime derman
Her soru içinden soru doğurursa
Fikir; tebliğ eder, yazılır ferman

Anca,bu hân sınandığım hân ise
Her iç çekişimde her sorum,her gün,
Geçmişi sınayan imtihân ise
Ve eminim, şükran süzülür bir gün

Elhak! Hakikâtin ruhu hepisi...
Gâh,ânda kudretli bakarken ahlâk
Gâh,ânda açılır göğün kapısı
Gâhi Yâ Resûl'u duyar hebu kulak

Gökkubbe izâna, ufuklar açar
İmân ehli kullar, olmaz eyvâhlı
Rabbin hazinesi, rahmetler saçar
Topraklar hem açtır,hemi iştahlı

Kar yağar mevsime, süt beyaz aktan
Yâ Resûlallah'a sürgünüm,sürgün
Arşın süsleriyle gör,dolaşmaktan
Bulut harmanında dirgenim,dirgen

Küsmedim melâle küsmedim yola
Başımı hep Elif gibi dik buldum
Hatta,âşk dilimle BİR dola dola
Kuşluk vaktı İhlâs dedim vav oldum

Hatta canım yandı yolun deminden
Hemişe külliyen durgunum,durgun
Ne vazgeçtim ne de döndüm yeminden
Zirâ,aşk oduna vurgunum,vurgun

Yürü fâni dünya! Sana demişem ;
Secdegâhım; yârin eşiğindeyim
Bağrımın başıyla O'na gelmişem
Izdırab sefâsı beşiğindeyim
...AŞK ile,ikrâmın keşiğindeyim

anca; ancak
hemişe; daima,her zaman
keşik; sıra,nöbet