Önce; 'İman' Demeli! Şiiri - Cihat Şahin

Yanlış olur kameti;
İman yoksa bir kulda!
Bilmez kadir, kıymeti;
Durmaz akıl makulde!

Bence; “şu, bu” demeden;
“Önce iman” demeli!
Hiç bir şeyi bilmeden;
Amentü’yü bilmeli!

Mihenktir her kişiye;
Amentünün şartları!
Her erkeğe dişiye;
Cennet kılar şu dar’ı!

Bir dürbündür o iman;
Yakın eder ırağı!
Zail olup her güman;
Kurar Rable nur bağı!

Bil ki gerçek huzurun;
Odur yalnız medarı!
O ki, nuru Nazır’ın;
Kâfi zerre kadarı!

“Onsuz hayat bir azap! ”
Diyor bizzat yaşayan!
Küfür kalpte bir kezzap;
Bu da; bariz ve şayan!

Kesin; “iman” demeli;
Öyle ise bidayet!
Onla tartıp emeli;
Bulmalıdır hidayet!

İman, artı; saadet
Bu böylece biline!
Son nefeste şahadet;
Getirip de ölüne!

Cihat ŞAHİN
05.05.2011-İZMİR