Önce Gözlerimde Ölürsün Sen

Önce gözlerimde ölürsün sen
.................................................
Esrarengiz bir limanda el sallarım ardından
Sen unutulmanın enginlerine yelken açarken
Kendimi daha yakın hissederim göklere
Büyür ciğerlerim,tüm kâinatı alacak kadar
Kuşlar kanat çırptıkça bilinmez menzillere
Ben de uçacak gibi olurum,seni unutmanın hafifliğiyle
Oysa...çok bellidir aldatmaca olduğu bütün bunların
Aslında...
Gidişin en büyük mâtemim olur
Önce gözlerimde ölürsün sen
Yıllar geçer daha bir siyâhlaşır
Hapsedip karanlığı göz bebeklerim
Önce gözlerimde ölürsün sen
Gidişin en büyük mâtemim olur
......................................................
Sen gidersin,seni unuturum
Ya da öyle sanırım
Her şey ayrılığı çağrıştırır
Bir otobüs yolculuğu
Sisten dağların silindiği
İstanbul’da bir sokak
Gece,ışıkların titreştiği
Tabiat, senfonisini yapar ayrılığın
Çâresiz yüzlerden hep sen bakarsın
Ağlayan gözlerden coşup taşarsın
Önce gözlerimde ölürsün sen
Gidişin en büyük mâtemim olur
Yıllar geçer daha bir siyâhlaşır
Hapsedip karanlığı göz bebeklerim
......................................................
Sen yokken de devam eder hayât
Her ilkbaharda yayılır yeşilin hükümranlığı
Şâhâne ebrûlar nakşeder gökyüzüne,bulutlar
Gene hüzünlüdür sabâh ezânları
Boğazdan gemiler geçer
Caddeler hep kalabalık
Trafik her zaman sıkışık
Ve hep telâşlıdır insanlar
Her gün başka bir şey gündemine bomba gibi düşer ülkenin
Her gün başka bir habere kenetlenilir
Felâket haberlerinde yarışır medya
Avrupa Birliği,girilip çıkılan bir yerdir
Sen yokken de devam eder hayât
Ben müsrifçe zamanı tüketirim
Yokluğundan yakıcı olsa da nefeslerim
Sen yokken de devam eder hayât
Önce gözlerimde ölürsün sen
Gidişin en büyük mâtemim olur
Yıllar geçer daha bir derinleşir
Hapsedip karanlığı göz bebeklerim
Daha bir sessizleşirim zamanla
Biriktirip sensizliği,öyle... beklerim
Önce gözlerimde ölürsün sen
Gidişin en büyük mâtemim olur