önce deniz küsmüş gözlerime,
gözlerim gökyüzüne...
oysa kaybolmak isterdim
derin maviliklerinde...
maviler küsmüs tenime,
dün küsmüs, yarınlar öyle...
sıkışmış yüreğim bugünlerde,
olsun; ben yine de bekler,
özleminle yıkadığım düşlerimi,
pencereme asardım her sabah...
az sabret, bitti bitecek,
nasılsa bir gün geçecek derdim...
ömürlük dertlerimin ilacı diye;
seni dilerdim hiç usanmadan...
ama haberin geldi; sen küsmüşsün,
gözlerin, ellerin, dillerin küsmüş....
ardından zaman; o da öyle...
yani kalan ömrüm de küsmüş...
Tanju Çubukçu
Kayıt Tarihi : 15.10.2018 20:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tanju Çubukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/15/once-deniz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!