"Önce Can"
Önce can dediler, ben hep canan dedim,
Kendimi unuttum, başkalarına yol verdim.
İyilik peşinde koşarken,
Kendimi yavaş yavaş yitirdim.
Hep başkalarının gözlerinde aradım değeri,
Kendime baktığımda yalnızca bir hayal vardı,
Sevgiye açtım kapılarımı,
Ama içimdeki boşlukla savaşmayı unuttum.
Şimdi geldiğim durum,
Bir yürek yarısı, bir karanlık,
Kendimle yüzleşmek zorundayım,
Bu savaşı kazanmak için yeniden doğmalıyım.
Kendime bir yer açmalıyım,
Sevgiyle dolmalı kalbim,
Önce can dedikleri o sözü,
Kendime hatırlatmalıyım her an.
Ama artık son noktayı koyma zamanı,
Kendime dönüşüm, bir dirilişin anı.
Önce can dedim ama şimdi anladım,
Kendime sarılmadıkça, sevgi yaralı kalır, bu hayatın anlam
Kayıt Tarihi : 1.10.2024 21:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!