Yetişip zamanında duyulmadı dipten gelen derin uğultu,
“iyi geceler! ”e ‘uğurlandı’ duyanlarımız da;
‘fay’ çatladığında ‘geçmişola’ydı artık!
Haç titreyip Hilal devrildiğinde,
İkonlar ve dua levhaları duvarlarda kaydığında
-işte, asıl o zaman- söndü ışıklar içimizde,
ve Hayat’ın sokaklarını otlar sardı zamanla...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta