Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bir çırpıda, bir bakışla,
Başlamadı bu sevda,
Nakış gibi işlendi,
Her geçen gün bağrıma,
İlk ilmek atıldı,
O asil duruşunla,
Önce gizledim,
kendimden bile,
Bakma o deli dolu,
cesaretime,
Nelerden geçti,
ne yollar kat etti,
Ağladı dinlemedim,
Kahretti aldırmadım,
Belki vazgeçer diye...
Olmadı, olamadı,
Kendime yenik düştüm,
Bedenimi, ruhumu, kalbimi,
Geçiremezdin ele,
Taht kurup beynime,
oturmasaydın önce.
tebrikler yüregine saglık kalemine saglık saygıalrımla yıldırım şimşek
Taht kurduğu yerin ne kadar değerli olduğunu insan bilse o tahtlar ebedi istirahatgahı olur insanın Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta