Önce Ben Ağladım Şiiri - Tahsin Koç

O vurulup düşünce, koştum; Ben ağladım
Anam deyince ben sarıldım; Ben ağladım
Şahadet getirince duan edip; Ben ağladım
Yani herkesten önce; Ben ağladım! ..

Onu Ne Annesi gördü, Nede Babası
Onu Ne Kardeşi gördü, Nede Ablası
Onu ilk önce; Ben gördüm; Ben! ..
Yani herkesten önce; Ben ağladım! ...

Sabah kalktık, silahlarımızı yağladık
Kütüklüğümüzü, belimize bağladık
Helâlaştık, birbirimize sarılarak ağladık
Yani herkesten önce; Ben ağladım! ...

Mehmed’e baktım, biraz düşünceliydi
Ne o Mehmet nen var dedim; O hiç dedi
Bir şey yok ruhumda, bir telaş var dedi
Yani herkesten önce; Ben ağladım! ...

Beli ki Mehmet, rüyasını görmüş
Rengi kaçmış, bembeyaz nur olmuş
İmanı şahlanmış, özgür kuş olmuş
Yani herkesten önce; Ben ağladım! ...

Sefer olduk, gittik; Dağlıca Dağına
Mermi yağıyor, hem soluna sağına
Belli ki düştük, onların tuzağına
Yani herkesten önce; Ben ağladım! ...

Bir baktım, Mehmed’e, ateş hattında
Ben arkadan ona, destek için yatımda
O yaralandı, tam ilkindi vaktinde
Yani herkesten önce; Ben ağladım! ..

Mehmetçikler Allah, Allah, derken
Bizim Mehmed, al kanıyla yatarken
Şahit oldum ona, şahadet getirirken
Yani herkesten önce; Ben ağladım! ...

Onlarca askerin,“Şehitliğine” şahit olurum
Ateş olur yanar yanar, kavrulur köz olurum
Ben komutanım ağlarım, yinede hazır olurum
Yani herkesten önce; Ben ağladım! ...

Tahsin Koç
Tiran-20.05.2016