Önce,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

İnsanlık için söylenenleri özetledim
Söylenenlerden ilkeler edindim
İlkeleri ikiye indirdim

Birincisi yalandan, riyakârlıktan uzak dur
İkincisi, dilden öte, sevgi, saygı paylaşımdır

Topluma çıkıp, yalancılıktan, riyakârlıktan uzak duralım dediğimde
Hemen yüzler asıldı, sanki “mümkün değildi bu devirde”
Umutsuzluklar yükseldi insanların idealinde, kalbinde, düşlerinde

Bazıları, yalanı, riyakârlığı kaldırırsan ticaret biter dedi
Yaşamı, ticareti, ekonomiyi, siyaseti yalanla, riyakârlıkla eşitledi

Şaştım
Şaşırdım
Kendimle tartıştım

Çok mu zor, yalandan uzak durmak?
Çor mu zor, ikiyüzlü, riyakâr olmamak?

İnsanların, insanlığın gerçeği çok acıydı
Hayat başkaydı, insanların insanlık için çabası boşunaydı
Kendimle tartışmalarımdan bir özet kaldı

Sanki her insan bir yerinden yalanla iç içe
Sanki her insan bir yerinden ikiyüzlülükle iç içe
Sevmek, saymak, paylaşmaksa kendince
İşine, keyfine, çıkarına gelince

Çelişkiliyim, insan toplumu mu düşünüyor?
Bilmiyorum, yoksa kendini mi düşünüyor?
Bir gerçek var ki, insanlık geleceğine karanlıkta yürüyor

Onun için önce döndüm kendime
Akladım, dünümü, günümü, yarınımı ilkelerimle

Söz verdim kendime,
Herkesten önce, her şeyden önce

Yalandan, riyakârlıktan uzak duracağım
Söylemden öte, insanları, insanlığı seveceğim, sayacağım
Mümkün oldukça gerçeklerimi paylaşacağım

Bugün için,
Yarın için,
İnsan, insanlık için,

Bir ben yetmiyor mu?
Çağırsam insanları gelmiyor mu?

İster gelsin ister gelmesinler
Yeter ki beni karanlıklarına istemesinler
Yeter ki umutsuzluklarıyla geleceği kirletmesinler

Işık önce aklımda
Sonra inancımda
Doğar, hayatıma yansır
İnsanlık karanlıkta kalsa da, kalbimi bir aşk alır
Karanlıklar zamana damga vursa da, inancım aydınlıktır

18.05.2012 - İzmir