Önce Şiiri - Harun Sarma

Önce sessizlik oldu, sonra sensizlik
önce mehtaptaki iz düşü, sonra samanyolu
ardı ardına sıralanmış gibi, kokun, gülüşün
sonra ardı ardına düşmüş adımların...
Önce rüyamı böldü yokluğunun bir parçası
oysa senleydim en güzel yerinde
kokunda içimde, hatta gülüşün yanağımda
ve ardına saklanmış güneşleri söküp aldım engin dağlardan
Oysa ben önce sana sundum avuçlarımdaki aydınlığı
Önce seni sevdim..kardeşimden kanımdan seni sevdim
anama babama sezdirmeden,çıkarsızca
önce seni...
Önce sessizlik oldu, şimdi sensizlik