Ben doğruları bilmem. Doğruları bilmek benim işim değil! Ben bir konu hakkında düşündüğümü ortaya koydum. Ola ki eğriliği belirtile. Yani bu böyle ya da değil, dendiğinde efor sarfında, ben amacıma erişmiş olacağım.O zaman mut olurum. Eğrilik karşıtına, katkınlığım benim ereğim. Sokrat'ın deyişi ile “”ebelik”” yüklendim. Belirlenmişlerin belirlenmemişlerine, belisizliklerin belirliliğine, düşünce yorulsun istedim. Bir konunun çok yönlülüğü düşünüldüğünde bir açıdan ve tek yanlı, bakmış olduğum da açık değil mi?
Her an her şeyin değiştiği ve devindiği yaşamsallarda, bu böyledir dendiğinde; onun öyle olmayacağı göz önüne alındığında, özellikle, davranışsal kabülleri, yadsınmaz bir gerçeklik kabul etmek, önce kendime sonrada yükümünde olduğum toplumuma saygısızlık olacağı inancındayım.
Elbette belli şartlar altında, belli disiplin içinde, belli bir zaman, belli bir davranış sergilememiz gereklidir. Bu gereklilik içinde; değişen davranışlarımızın olmaklığıda gerekli. Esneklik oluşuma devinir, bozulmaya devineceği gibi.
Konuya çok yönlü sık sık, genel kavramlarla,
yer yer, bilimsel felsefik anlatımla, becerimce bakmağa çalıştım. Bakışım hiç şüphesiz içinde yaşadığım çevrenin bakışı. Başka çevrelerin bakışı ile çelişecek. Tabiki bu da o çevreyi bilmeyişimdendir.
Konular pek sevgi ağırlıklı gözüke bilir. Biraz esnek bakılıp irdelenince ana konunun bir temel yasaya götürdüğü sezilecek açık açık.
Anlamamayı anlamam. Düşünmemeyi anlarım. Eksik yanlış düşünülse bile, düşünüldüğünde anlamaya varır. Kusurumuz olan düşünmeme erdemimiz mi olmalı? 11.09.1992
Bayram KAYA
Bayram KayaKayıt Tarihi : 15.7.2007 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu çalışmam 1991 ve 1996 yıllarını kapsar calışma defterine, çalışmamın niteliğini ve amacını karalar nitelikli bir ön söz olarak yazılmış bir not düşümüdür. Değilse genellik arz eder yorumsal bir fikir sürüş değil. Öyle bir tutum var edenide saygı ile karşılarım. (18.07.2007)
Her söz doğru olsaydı yalan niye olurdu ki?
Her an her şeyin değiştiği ve devindiği yaşamsallarda, bu böyledir dendiğinde; onun öyle olmayacağı göz önüne alındığında, özellikle, davranışsal kabülleri, yadsınmaz bir gerçeklik kabul etmek, önce kendime sonrada yükümünde olduğum toplumuma saygısızlık olacağı inancındayım.
Elbette belli şartlar altında, belli disiplin içinde, belli bir zaman, belli bir davranış sergilememiz gereklidir. Bu gereklilik içinde; değişen davranışlarımızın olmaklığıda gerekli. Esneklik oluşuma devinir, bozulmaya devineceği gibi.
Konuya çok yönlü sık sık, genel kavramlarla,
yer yer, bilimsel felsefik anlatımla, becerimce bakmağa çalıştım. Bakışım hiç şüphesiz içinde yaşadığım çevrenin bakışı. Başka çevrelerin bakışı ile çelişecek. Tabiki bu da o çevreyi bilmeyişimdendir.
Konular pek sevgi ağırlıklı gözüke bilir. Biraz esnek bakılıp irdelenince ana konunun bir temel yasaya götürdüğü sezilecek açık açık.
Anlamamayı anlamam. Düşünmemeyi anlarım. Eksik yanlış düşünülse bile, düşünüldüğünde anlamaya varır. Kusurumuz olan düşünmeme erdemimiz mi olmalı? 11.09.1992
NE YAZMAK GEREK BİLMİYORUM...OKUDUM..SAYGILARIMLA...
................
Yazı bir duygu boşalımının parçalarıyla dolu....Belki de sessizce düşünülenin seslice kaleme alınışı olmuş...Düşünüldüğünde anlamaya varmayan çok şey var aslında..Bazen öyle AN lar vardır ki düşünce de anlama yetisi de iflas eder frene basar...Bence anlamama özgürlüğümüze dokunmayalım....Ama bu anlamama duygusunu çivi gibi çakmaz bir yere emaneten koyarsak belki sağlıklı olan yanı bu olur..Çünkü bir köşesinde beklerken anlamama duygusu belki zamana içini açıp anlaşılmayı seçtirecektir..Ama bunun garantisi olmadığı için anlamama hakkını kullananalara saygı diyorum....Bu arada biryerde okumuştum..'' DÜŞÜNCE; SANCI ÇEKEN BEYNİN SEVİMLİ YAVRUSUDUR '...Yazınız bu anlamda düşünceyi işlemiş ve bence değişiklik olmuş ...Kutlarım....Saygılar...
TÜM YORUMLAR (4)