onca yıl koştu yüreğim,
sevdanın ardında coştu, dörtnala!
her çiftesinde dimdik, kısrağım
-asla umudu yitirmedik!
sen ki, denemedin bir defâ,
bu sevda, bir oyun sanki!
sandın ki köşe-kapmaca;
-sinem, ebe; sen gülerdin!
oysa mesele, daha derin;
solmayan bir güle benzedi şu yüreğim,
-eylülde goncası hiç düşmeyen.
düşünmedim; kimbilir nasıl olur?
yâr olmayan şu dünyaya kim dayanır?
hafakanlar bastı kafamı;
-fenâ hâldeyim!
karabasan oldu yani düşlerim,
-yine de seni silmedim!
onca yıl yaşadım amma,
ufak bir çocuk gibi saf,
masal dağı gibi Kaf,
-yürekte ne var;
-bilmedim!
30.04.2008 - 2012
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 22.6.2008 17:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onca yıl yaşadığın hayatın altında yeller estiğini gören ozan ne yapabilir, ömrünün geri kalanında? Geri kalan ömür, yüreğini onmaya yeter bir zaman verir mi? Saygılarımla.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!