Onbir+Onbir Şiiri - Ahmet Otman

Doğmuşum,
Onbirinde onbirinci ayın
Gecenin onbirinde
Şansım onbirlerle yürüdü hep
On bir Eylül ile noktalandı,
Okul yaşantım.
Ardından Askerlik başladı yirmi ay
Sülüsümü verdiler,
Sene bin dokuz yüz yetmiş dört
Onbirinci ayın on birinci gününe

Merak sardım şoförlüğe
Ehliyet almak için girdim
Ardı ardına sınavlara
Başardım zor da olsa sonunda

Ehliyetime kavuştum.
Onbirinci günü,onbirinci ayın.
Bin dokuzyüzyetmişsekiz yılında.
Oturtmak için rayına düzeni
İş aradım durmadan
Derken aylardan Ağustos
Yıl bin dokuzyüzyetmişdokuz
Günlerden onbir...
Mesleğim oldu bankacılık.
Bir hesap açtım kendime
Hesap numaram onbir...

Her bir şey tamam dedik,
Bekârlık sultanlıktır dedik.
Dedik de bir de yuva kuralım istedik.
Beğendik,beğenmedik,
Belki de beğenilmedik
Derken bulduk birbirimizi
SAADET ile AHMET
Söz kestik evliliğe ilk adımda
Bücür Şubat ayının onbirinde.
Sayıyorum sayıyorum bitmiyor
Onbirlerle dolu aylar,günler

Aklıma gelen en son ismim oldu.
Gerçek ismimi sordum,
Evdeki büyüklere...
Ön ismim nedir dedim;
Dediler;
AHMET TEVFİK
Saydım harfleri inanın söyleyemeyeceğim
Eşim SAADET OTMAN gibi
Saymayacağım artık
Nereye baksam onbir hep
Nüfus kütük numaram
İşte o;
İKİYÜZ ONBİR...