Onbir Ayın Sultanı Şiiri - Bahattin Tonbul

Üzgünüm ramazan, sessizde kalsam
Ağzım kapalıyken, içim yanıyor
Bağladığın kalpde, umudu salsam
Son bir aydır seni, ruhum anıyor

Bırakıp da kaçmak, olurmuydu hiç
Aç kokan nefesim, solurmuydu hiç
Sıratı geçerken, korurmuydu hiç
Onbir ay sultanı, inancımdın sen

Ne olur geri dön, ufkumuz sırda
Ağlayan gönlümü, attım ben kurda
Geceyi açacak, gündüzü kırda
Onbir ay sultanı, bir ışıksın sen

Kirlenen yüzlere, nuru sen verdin
Doğacak güneşe, özünü serdin
Mutlu yarınlara, seninle erdim
Onbir ay sultanı, sevdamızdın sen

Ne çıkar bahtıma, dirildiğim an
Cennette güllerin, serildiği an
Şefaat defter, görüldüğü an
Onbir ay sultanı, şahidimsin sen

Senin gidişinle, boyunlar bükük
Ağlayan gözlerde, omuzlar çökük
Yaşanan bayramda, sevinçler dökük
Onbir ay sultanı, hakikatsın sen

Ne olur kal desem, sevdamız yeter
Eğik boyunlarla, tebessüm biter
Çekilmez olsada, acılar gider
Onbir ay sultanı, sevgilisin sen
Bahattin Tonbul
19.8.2012